تخت بیمارستانی یا تخت بیمار تختی است که مخصوص بیماران بستری در بیمارستان یا سایرینی که نیاز به نوعی مراقبت بهداشتی دارند طراحی شده است. این تخت ها هم برای آسایش و رفاه بیمار و هم برای آسایش پرسنل بیمارستان یا افراد داخل منزل که تخت اجاره کردند داخل منزل دارای ویژگی های خاصی هستند. ویژگی های مشترک شامل ارتفاع قابل تنظیم برای کل تخت، سر و پاها، ریل های جانبی قابل تنظیم و دکمه های الکترونیکی برای کار با تخت می باشد.
تخت‌های بیمارستانی و سایر انواع تخت‌های مشابه مانند تخت‌های مراقبت‌های پرستاری نه تنها در بیمارستان‌ها، بلکه در سایر امکانات و محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی مانند خانه‌های سالمندان، تسهیلات زندگی کمکی، کلینیک‌های سرپایی و مراقبت‌های بهداشتی خانگی استفاده میشود.
تاریخچه تخت های بیمارستانی
تخت های بیمارستانی با تنظیم حالت های سر و پا بین سال های 1815 الی 1825 ظاهر شدند.
در سال 1874، شرکت تشک سازیAndrew west and Son، در سینسیناتی، اوهایو، حق ثبت اختراع برای یک نوع تخت سر لولایی که می توان آن را بالا برد، به ثبت رساند.
تخت بیمارستانی مدرن قابل تنظیم سه شکن توسطWillis Dew gatch، رئیس بخش جراحی در دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، در اوایل قرن بیستم اختراع شد.
تخت های بیمارستانی مدرن برقی در سال 1945 اختراع شد و در ابتدا شامل یک توالت داخلی بود به امید کمتر اذیت شدن بیمار و پرستار.
ویژگی های مدرن تخت های بیمارستانی
چرخ ها
چرخ‌ها حرکت تخت را، چه در بخش‌هایی از بیمارستان که در آن قرار دارند، چه در داخل اتاق، امکان‌پذیر می‌سازند. گاهی اوقات حرکت تخت از چند متر تا چند سانتی متر ممکن است در مراقبت از بیمار ضروری باشد و همچنین چرخ ها قابل قفل شدن هستند نکته قابل توجه برای ایمنی، چرخ ها را می توان هنگام انتقال بیمار به داخل یا خارج از تخت قفل کرد.
شکن های مختلف تخت
تخت های برقی را می توان در شکن سر، پا و تمام ارتفاع تخت را بالا و پایین برد. در حالی که در تخت‌های قدیمی‌تر این کار توسط اهرم های مکانیکی که معمولاً در پایین تخت نصب می‌شوند انجام میشود، در تخت‌های مدرن این ویژگی الکترونیکی است.
برای بالا بردن سر (که به عنوان موقعیت فاولر شناخته می شود) می تواند مزایایی را برای بیمار، پرستار یا هر دو فراهم کند. موقعیت فاولر برای نشستن بیمار به صورت عمودی بین زاویه 45 درجه تا 90درجه می باشد و برای تغذیه یا فعالیت های خاص دیگر استفاده می شود، یا در برخی از بیماران می تواند تنفس را آسان کند یا ممکن است به دلایل دیگر برای بیمار مفید باشد.
بالا بردن پاها می تواند به سهولت حرکت بیمار به سمته سر تخت کمک می کند و همچنین با بالا اوردن پا بیمار موجب افزایش گردش خون میشود و جلوگیری میکند از سکته قلبی و.....
بالا بردن و پایین آوردن ارتفاع تخت می تواند به رساندن تخت به سطحی راحت برای بیمار در داخل و خارج شدن از تخت و همچنین همسطح شدن با ویلچر جهت جا به جایی بیمارو یا برای کار پرستاران با بیمار کمک می کند.
بد ساید
تخت ها دارای بد ساید های جانبی هستند که می توان آنها را بالا یا پایین آورد. این بد ساید ها که به عنوان محافظ برای بیمار عمل می‌کنند و گاهی اوقات موجب میشود بیمار احساس امنیت بیشتری کند، همچنین می‌تواند شامل دکمه‌هایی باشد که شکن های مختلف تخت را تنظیم کند یا پرستاران بخش را خبر دارکند.
بد ساید ها ، اگر به درستی تولید نشوند، می تواند برای گیر افتادن بیمار خطرآفرین باشد. در ایالات متحده امریکا، بیش از 400 مرگ در نتیجه درست تولید نشدن بد ساید ها بین سال های 1985 و 2004 گزارش شده است. در نتیجه، سازمان غذا و دارو دستورالعمل هایی را در مورد ایمنی بد ساید ها تنظیم کرده است. ر برخی موارد، استفاده از ریل ممکن است به دستور پزشک نیاز داشته باشد (بسته به قوانین محلی و سیاست‌های تاسیساتی که در آن استفاده میشود) زیرا ریل ممکن است نوعی مهار پزشکی در نظر گرفته شود.
الاکلنگ
برخی از تخت‌های پیشرفته مجهز به ستون‌هایی هستند که به الاکلنگ تخت تا 15 تا 30 درجه در هر طرف کمک می‌کنند. چنین چرخشی می تواند به پیشگیری از زخم فشاری برای بیمار کمک کند و به پرستاران کمک کند تا کارهای روزانه خود را با کمترین خطر آسیب کمر انجام دهند.
قابلیتcpr
در صورتی که بیمار به طور ناگهانی نیاز به احیای قلبی ریوی داشته باشد، برخی از تخت‌های بیمارستانی عملکردCPRرا به شکل یک دکمه یا اهرم ارائه می‌دهند که با فعال شدن آن، شکن های تخت را صاف میکند و در کمترین ارتفاع قرار می‌دهد و تشک مواج تخت را خالی و صاف میکند (اگر نصب شده) ایجاد یک سطح سخت مسطح لازم برای تجویزCPRمی باشد.
