زخم های فشاری که با عنوان زخم بستر نیز شناخته می شود در نتیجه ی کاهش جریان خون در بخش های استخوانی بدن مانند دنبالچه – پاشنه – سر و آرنج بوجود می آید. بیمارانی که مجبورند برای مدتی طولانی در بستر درمان باقی بمانند و قادر به تغییر موقعیتشان در بستر نیستند در صورتی که تدابیر لازم برایشان در نظر گرفته نشود مبتلا به زخم بستر خواهند شد. که یکی از راه حل های پیشگیری از این مشکل استفاده از تشکهای مواج میباشد که هوا را در زیر بیمار به جریان انداخته و از مبتلا شدن بیمار به زخم بستر جلوگیری می نماید.
با کاهش فشار از پوست بیمار، تمیز نگاه داشتن زیر بیمار و بهبود وضعیت تغذیه ، می توان زخم بستر را به حداقل رساند.در صورتیکه حرکت بیمار مطلوب نباشد و فشار ایجاد شده برداشته نشود ، فشار می تواند باعث اختلال خون رسانی و ایجاد زخم گردد. کاهش فشار با تغییر وضعیت های دوره ای بیمار (هر 2 ساعت) استفاده از سطوح حمایتی کاهنده فشار میسر است. سطوح حمایتی خاص ( از جمله تشک ها ، تختها و بالش ها)، فشاری که وزن بدن بیمار بر پوست و بافتهای زیر جلدی وارد می کند را کاهش داده یا بر طرف می کنند.